Δρ. Αναστάσιος Ν. Σπαντιδέας

Λιπώματα. Πόσο επικίνδυνα είναι;

• By Tassos Spandideas
• 25 March, 2014
• Comments Off on Λιπώματα. Πόσο επικίνδυνα είναι;

Τα λιπώματα αποτελούν τους πιο συχνούς καλοήθεις όγκους που αναπτύσσονται στο ανθρώπινο σώμα. Προέρχονται από το λιπώδη ιστό ο οποίος βρίσκεται κατανεμημένος σ΄όλο το σώμα μας. Η συνηθέστερη θέση ανάπτυξης των λιπωμάτων είναι ο λιπώδης ιστός που βρίσκεται κάτω από το δέρμα μας γι΄αυτό και τα λιπώματα γίνονται αντιληπτά σαν μικρά εξογκώματα που ψηλαφώνται κάτω απότο δέρμα.

Αν και τα λιπώματα μπορούν να εμφανισθούν σε οποιαδήποτε ηλικία εν τούτοις αυτά παρουσιάζονται συχνότερα σε άτομα μέσης ηλικίας. Τα λιπώματα μπορούν να εμφανίζονται είτε μεμονωμένα είτε πολλαπλά, μπορεί να είναι ορατά προβάλλοντα πάνω στο δέρμα ή να είναι αόρατα και να γίνονται αντιληπτά μόνο με τη ψηλάφηση. Το μέγεθός τους μπορεί να κυμαίνεται από λίγα χιλιοστά μέχρι αρκετά εκατοστά.

Αν και λιπώματα μπορούν να εμφανισθούν σε οποιδήποτε σημείο του σώματός μας υπάρχει λιπώδης ιστός εν τούτοις αυτά εμφανίζονται συχνότερα στα αντιβράχια,στην οπισθία επιφάνεια του αυχένα και στον κορμό.

Τα λιπώματα συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα εκτός και αν εντοπίζονται σε σημεία όπου περνούν νεύρα, οπότε μπορούν να προκαλέσουν συμτώματα όπως μουδιάσματα ή πόνο λόγω πιέσεως ή αν αποκτήσουν σημαντικό μέγεθος οπότε μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα από πίεση παρακειμένων οργάνων. Στη ψηλάφησή τους είναι συνήθως ανώδυνα και σπανιώτερα επώδυνα.

H διάγνωση των λιπωμάτων είναι σχετικά ευχερής από έμπειρο γιατρό. Τις περισσότερες φορές αρκεί η ψηλάφηση για να τεθεί η διάγνωση. Σπανιώτερα τα λιπώματα δημιουργούν διαγνωστικές δυσκολίες και απαιτούν αφαίρεση και ιστολογική εξέταση για διαφοροδιάγνωσή τους από άλλους καλοήθης όγκους.

Τα λιπώματα μπορεί να παραμένουν στο ίδιο μέγεθος για αρκετά χρόνια αν και μια μικρή και προοδευτική αύξηση του μεγέθους των, κατά τη διάρκεια των ετών, αποτελεί τη συχνότερη εξέλιξη.

Η πλειονότητα των λιπωμάτων δεν απαιτεί καμία θεραπευτική αντιμετώπιση και μπορεί το άτομο να φέρει τα λιπώματά του για πολλά χρόνια ή ακόμη και για όλη του τη ζωή χωρίς κανένα σύμπτωμα και κυρίως χωρίς κανένα κίνδυνο μετατροπής των καλοήθων αυτών όγκων σε κακοήθεις. Αν απαιτηθεί όμως θεραπεία τότε αυτή είναι αποκλειστικά και μόνο χειρουργική και συνίσταται στην αφαίρεση του λιπώματος. Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες  στις οποίες τα λιπώματα προκαλούν συμπτώματα όπως πόνο ή μουδιάσματα ή βρίσκονται κοντά σε αρθρώσεις παρεμποδίζοντας τη λειτουργία τους. Η συχνότερη όμως αιτία αφαίρεσης των λιπωμάτων είναι αυτή που γίνεται για αισθητικούς λόγους. Πολλά δηλ. λιπώματα μπορούν να δημιουργούν,λόγω του όγκου τους, παραμορφώσεις σε ορατά σημεία  του

σώματος προκαλώντας έντονα αίσθητικά προβλήματα στο άτομο που καταφεύγει στην αφαίρεσή τους.

Σπάνια τα λιπώματα μπορεί να παίρνουν  συμμετρική κατανομή στο σώμα προκαλώντας μια νόσο που είναι γνωστή σαν πολλαπλή συμμετρική λιπωμάτωση. Στη νόσο αυτή τα λιπώματα εντοπίζονται συμμετρικά στον αυχένα, στην περιοχή των κλειδών και στην περιοχή των ώμων (δελτοειδής χώρα) προσδίδοντας στο άτομο μορφή αυχένα που μοιάζει με αυτή του ταύρου.

Σπανιώτερη μορφή λιπωμάτων είναι αυτή κατά την οποία εμφανίζονται στο σώμα πολλαπλά λιπώματα τα οποία είναι και επώδυνα. Η πολλαπλή αυτή λιπωμάτωση που είναι γνωστή και σαν νόσος του Dercum είναι σπάνια, εμφανίζεται συχνότερα σε παχύσαρκες γυναίκες μετα την εμμηνόπαυση(μέση ηλικά) και είναι αρκετά ενοχλητική αφού εκτός του πόνου δημιοιυργεί συχνά και έντονα αισθητικά προβλήματα.

Τέλος σπανιώτερα από το λιπώδη ιστό μπορούν να αναπτυχθούν και κακοήθεις όγκοι

τα λιποσαρκώματα. Τα λιποσαρκώματα εμφανίζονται συνήθως σε άτομα άνω των 50 ετών, εντοπίζονται στο μηρό ή στη κοιλιά(οπισθοπεριτοναικά) εξελλίσσονται βραδέως και μπορούν να πάρουν τεράστιες διαστάσεις. Τα λιποσαρκώματα δεν έχουν

καμία σχέση με τα λιπώματα τα οποία ,όπως είπαμε, είναι καλοήθεις όγκοι και ποτέ δεν εξαλλάσσονται προς κακοήθεις  όγκους.